ในฐานะนักวิจารณ์ภาพยนตร์ที่มีประสบการณ์มาหลายทศวรรษ ฉันเคยเห็นภาคต่อที่พลาดเป้ามาพอสมควร แต่ไม่มีใครทำให้ฉันผิดหวังมากเท่ากับ “Joker: Folie à Deux” สืบเนื่องมาจากต้นฉบับที่แหวกแนวซึ่งกล้าที่จะเจาะลึกความซับซ้อนของตัวละครที่มักถูกผลักไสให้ไปสู่อาณาจักรแห่งความชั่วร้าย ละครเพลงภาคต่อนี้ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นการเล่าเรื่องชีวิตของอาเธอร์ เฟล็คอย่างเชื่องช้า
ในภาพยนตร์เรื่อง Joker: Folie à Deux ที่เตรียมเข้าฉายเร็วๆ นี้ ความพยายามของท็อดด์ ฟิลลิปส์ในการสร้างละครเพลงแนวตลกร้ายแต่มีพื้นฐานที่น่าอึดอัดใจต่อจากเรื่อง “Joker” ตัวละครอาเธอร์ เฟล็ค ซึ่งแสดงโดยวาคีน ฟีนิกซ์ กำลังเตรียมการพิจารณาคดีในศาล สิ่งนี้อาจเป็นประโยชน์เนื่องจากอาเธอร์มักไม่ออกจากที่คุมขัง ที่โรงพยาบาล Arkham State เขาอาศัยอยู่ในห้องขังเล็กๆ ที่น่าหดหู่ ซึ่งเขาออกไปในแต่ละวันเพื่อสับเปลี่ยนไปตามโถงทางเดินพร้อมกับถังปัสสาวะเพื่อเทลงในอ่างล้างจาน อาเธอร์ผอมแห้งและใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้า ยามที่นำโดยแจ็กกี้ (เบรนดัน กลีสัน) ซาดิสม์ผู้ร่าเริงร่าเริง ถามเขาอยู่เสมอว่า “วันนี้มีเรื่องตลกให้เราบ้างไหม” อย่างไรก็ตาม อาเธอร์ไม่มีอารมณ์ขันหรือรอยยิ้มอีกต่อไป ก็กลับมาพบกับความทุกข์อีกครั้ง
กาลครั้งหนึ่ง ฉันก็เหมือนกับคนอื่นๆ ไม่รู้จัก ไม่โดดเด่น แต่แล้ว ในเหตุการณ์พลิกผันที่ไม่คาดคิด ฉันพบว่าตัวเองถูกสร้างความอับอายไปทั่วโลก สาเหตุหลักมาจากการกระทำของฉันในรายการสดทางโทรทัศน์ที่คร่าชีวิตพิธีกรรายการทอล์คโชว์ยามดึกผู้โด่งดัง เมอร์เรย์ แฟรงคลิน น่าเหลือเชื่อที่มีการสร้างภาพยนตร์โทรทัศน์เกี่ยวกับฉันด้วยซ้ำ! ผู้คนยังคงมองว่าฉันเป็นคนดัง แจ็กกี้ตั้งข้อสังเกต เขาไม่ผิด โลกรับรู้ว่าฉันเป็นใครในตอนนี้ แม้ว่าหลายคนจะเกลียดชังฉันก็ตาม
คดีในศาลของอาเธอร์สัญญาว่าจะเป็นปรากฏการณ์ที่น่าจับตามอง เนื่องจากจะมีการถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์ ในการเป็นผู้นำ อาเธอร์ยินยอมให้สัมภาษณ์ในเรือนจำกับแพดดี้ เมเยอร์ส พิธีกรรายการทอล์คโชว์ที่โด่งดังจากคำถามยั่วยุของเขา ท่ามกลางความตึงเครียด อาเธอร์ตัดสินใจร้องเพลง “I’m wild again, beguiled again…” ตามด้วยเพลง “Bewitched, Bothered and Bewildered” จากละครเพลงเรื่อง “Pal Joey” ในปี 1940 อย่าผงะไปหากคุณพบว่าเขาร้องเพลงที่ชวนให้นึกถึงคอลเลคชันแผ่นเสียงของคุณย่าของคุณ เพราะเพลงหลายเพลงของอาเธอร์ใน “Folie à Deux” มีความรู้สึกวินเทจ โดยมีเพลงอย่าง “If My Friends Could See Me Now” และ ” นั่นคือความบันเทิง!” สะท้อนความคลาสสิก
ในที่สุด การพิจารณาคดีก็เริ่มต้นขึ้น โดยมีประเด็นสำคัญของการอภิปรายเกี่ยวกับคำถามสำคัญข้อหนึ่ง ไม่มีการโต้แย้งว่าอาเธอร์ฆ่าเมอร์เรย์ แฟรงคลินและบุคคลอื่นอีกสี่คนหรือไม่ แม้แต่อาเธอร์เองก็ยอมรับความจริงข้อนี้ ข้อพิพาทอยู่ที่การพิจารณาว่าเขาจะถูกมองว่าเป็นบ้าหรือไม่ เพื่อหลีกเลี่ยงโทษประหารชีวิต ทนายความของเขาซึ่งแสดงโดยแคทเธอรีน คีเนอร์ผู้มุ่งมั่น ยืนยันว่าอาร์เธอร์ไม่ได้ก่ออาชญากรรมจริงๆ เพราะเขามีหลายบุคลิก คนหนึ่งเป็นอัตตาที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างไม่สบายใจ ซึ่งเป็นตัวตนที่ปกปิดซึ่งเข้าควบคุม อย่างไรก็ตาม ฮาร์วีย์ เดนท์ (แฮร์รี ลอว์เทย์) อัยการเขตของเมืองก็อตแธม โต้แย้งคำกล่าวอ้างนี้ โดยยืนยันว่าอาเธอร์ไม่มีหลายบุคลิก แต่เขายืนยันว่าอาเธอร์เป็นเพียงอาการป่วย น่าเศร้า และควรต้องรับผิดชอบต่อการกระทำของเขา ซึ่งนำไปสู่การตัดสินว่ามีความผิด
ธีมหลักใน “Joker: Folie à Deux” คือการต่อสู้ภายในตัวเอกอย่างอาเธอร์ ความขัดแย้งนี้บอกเป็นนัยตั้งแต่ต้น โดยมีการ์ตูนล้อเลียนของ Warner Bros. ยุค 40 ในฉากเปิดเรื่องที่แสดงให้เห็นว่าอาเธอร์ถูกครอบงำด้วยอัตตาการฆาตกรรมของเขา โดยตั้งเป็นเพลง “Me and My Shadow” อย่างไรก็ตาม การพูดคุยถึงแง่มุมของบุคลิกภาพที่แตกแยกอย่างกว้างขวางอาจดูแปลกไป เพราะก่อนหน้านี้ “โจ๊กเกอร์” ได้สำรวจแนวคิดนี้ค่อนข้างดราม่า หลักฐานของภาพยนตร์เรื่องแรกซึ่งบรรยายว่าอาเธอร์เป็นนักสังคมวิทยาจากจุดอ่อนของก็อตแธมที่ออกมาจากฝันร้ายที่ได้รับแรงบันดาลใจจากสกอร์เซซี มีพื้นฐานมาจากแนวคิดที่ว่าอาเธอร์มีสภาพจิตใจไม่ปกติไม่เหมือนกับตัวร้ายในภาพยนตร์หนังสือการ์ตูนที่มีด้านมืด แม้ว่าเขาจะแต่งหน้าตัวตลกสกปรกและสวมชุดสูทสีแดง แต่เขาก็ไม่ได้เป็นตัวร้ายที่ใหญ่กว่าชีวิต แต่เขากลับกลายเป็นความล้มเหลวธรรมดาๆ ที่แสร้งทำเป็นคนร้ายที่ใหญ่กว่าชีวิต
อย่างไรก็ตาม เสน่ห์อันน่าหลงใหลของภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีพลังมากจนโจ๊กเกอร์ทำเองคนนี้รู้สึกถึงพลังอันท่วมท้นที่ไหลผ่านตัวเขา ด้วยมุมที่แปลกประหลาด ดูเหมือนเขาจะแปลงร่างเป็นโจ๊กเกอร์ เขากำลังทุกข์ทรมานจากหลายบุคลิกหรือเพียงคนเดียวและถูกรบกวนหรือไม่? การตอบสนองที่น่าสนใจก็คือเขารวบรวมทั้งสองด้านเข้าด้วยกัน
ในขอบเขตของการวิจารณ์ภาพยนตร์ ฉันต้องสารภาพว่า “Folie à Deux” ทำให้ฉันโหยหาการเดินทางที่เปลี่ยนแปลงไปของอาเธอร์ในฐานะโจ๊กเกอร์ผู้ลึกลับ ภาพยนตร์เรื่องนี้ล้มเหลวในการดึงเราเข้าสู่ความเข้มข้นอันดิบของการเปลี่ยนแปลงของเขา ซึ่งเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ต้นฉบับมีเสน่ห์มาก
ใน “Joker” หลังจากที่เขายิงชายสามคนบนรถไฟใต้ดิน อาเธอร์ก็ไปหลบภัยในห้องน้ำสาธารณะที่ทรุดโทรม ซึ่งเขาแสดงการเต้นรำที่ไม่ธรรมดาชวนให้นึกถึงไทเก็ก การเต้นรำครั้งนี้เป็นการแสดงให้เห็นถึงพลังที่เพิ่งค้นพบของเขา เขารู้สึกสงบ โล่งใจ และเกิดใหม่ด้วยการกระทำที่ก้าวร้าวของเขา ในขณะนั้นเขาแปลงร่างเป็นโจ๊กเกอร์
หมายเลขดนตรีสามารถทำสิ่งที่คล้ายกันได้ มีไว้เพื่อยกระดับตัวละครธรรมดาให้สูงขึ้น — เพื่อให้พวกเขา (และเรา) สัมผัสกับพลังแห่งความลับของพวกเขา ในละครเพลงร่วมสมัย สิ่งที่เราอยากเห็นมากขึ้นกว่าเดิม — สิ่งที่เราอยากจะรู้สึก — คือตัวละครที่แสดงอารมณ์และทะยานไปกับมัน เราอยากเห็นพวกเขาเปลี่ยนแปลง ในยุคของเรา ภาพยนตร์ที่สร้างกฎแห่งประสบการณ์นั้นขึ้นมาใหม่คือ “Moulin Rouge!” ความงาม ความอวดดี การปะทะกันทางสุนทรีย์ (ความจริงที่ว่านักเต้นและชาวโบฮีเมียน fin de siècle ชาวปารีสกำลังร้องเพลง “Lady Marmalade” และ “เพลงของคุณ”) ล้วนเป็นส่วนหนึ่งของความเหนือธรรมชาติ มีคนรู้สึกถึงรสชาติของความเร่งรีบแบบเดียวกันในละครเพลงเรื่อง Dancer in the Dark ของลาร์ส วอน เทรียร์
ในฐานะแฟนเพลง ฉันไม่ได้แนะนำว่าละครเพลงสมัยใหม่ทุกเรื่องควรเป็นไปตามสูตรเดียวกัน ฉันชอบ “สเปรย์ฉีดผม” และ “ชิคาโก” อย่างมีความสุข อย่างไรก็ตาม ไอเดียเบื้องหลัง “Joker: Folie à Deus” ที่ซึ่งอาเธอร์ตัวตลกนักฆ่าและเพื่อนของเขา ลี (ซึ่งเริ่มเชื่อว่าเธอคือฮาร์ลีย์ ควินน์) แปลงร่างเป็นนักร้องตู้เพลง…ขอบอกเลยว่า นี่ไม่ใช่บรอดเวย์ทั่วไปของคุณ โครงเรื่อง เป็นแนวคิดที่โดดเด่นและเป็นนวัตกรรมที่ต้องมีการดำเนินการที่ชัดเจนไม่แพ้กัน น่าเสียดายที่ใน “Folie à Deus” ความกล้านี้ดูเหมือนจะขาดไป
ในบทต้นฉบับของ “Joker” ท็อดด์ ฟิลลิปส์ได้ร่วมงานกับสก็อตต์ ซิลเวอร์ นักวิจารณ์แย้งว่าการเลือกเพลงที่หลากหลายมากขึ้นอาจช่วยเพิ่มผลกระทบของภาพยนตร์ได้ และตัวเลือกเพลงที่ดูเหมือนจะเน้นย้ำว่านี่คือการใช้เพลง “Rock and Roll Part 2” ของ Gary Glitter ที่น่าจดจำในฉากอันโด่งดังที่ Joker เต้นรำไปตามทางตะวันตกที่ 167 บันไดข้างถนน. ช่วงเวลานี้ถือเป็นจุดสุดยอดของภาพยนตร์เรื่องนี้ ซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวอย่างที่ชัดเจน เมื่อฟิลลิปส์ประกาศว่า “Joker 2” จะเป็นละครเพลง มันสมเหตุสมผลไหมที่ฉากนี้จะทำหน้าที่เป็นพิมพ์เขียวสำหรับโทนและสไตล์โดยรวมของภาคต่อ
ในภาพยนตร์เรื่อง “Folie à Deux” มีฉากบางฉากที่บ่งบอกว่าภาพยนตร์เรื่องนี้น่าจะเป็นเช่นไร: เวอร์ชันของ “The Joker and Harley Show” ที่มีตัวละครสองตัวคล้ายกับ Sonny และ Cher แสดงเพลงเช่น “You Don’ t Know What It’s Like” ของ Bee Gees หรือเพลงกอสเปล “Gonna Build a Mountain” ซึ่งเลดี้ กาก้า ร้องอย่างมีพลัง อย่างไรก็ตาม โดยส่วนใหญ่แล้ว เพลงใน “Folie à Deux” ขาดพลังและความตื่นเต้นที่จะทำให้เราหลงใหล และไม่ทำให้เกิดความรู้สึกประหลาดใจหรือน่าหลงใหล
การคัดเลือกนักแสดงของ Lady Gaga ฟังดูมีแนวโน้มดีอย่างแน่นอน เพราะเธอเป็นนักแสดงที่ยอดเยี่ยม และถูกส่งมายังโลก (เหนือสิ่งอื่นใด) เพื่อสร้างละครเพลง แต่กาก้าผู้แสดงตนอย่างน่ารักใน “Folie à Deux” กลับถูกใช้งานน้อยไปมาก ลีของเธอไม่ค่อยมีปีกเลย กาก้ามีช่วงเวลาที่เงียบสงบและร้องเพลง “(They Long to Be) Close to You” (เมื่อพูดถึง Burt Bacharach เหตุใดฟิลลิปส์จึงเสียหนึ่งในละครเพลงที่เขาเลือกไว้เรื่อง “What the World Needs Now Is Love” ในการ์ตูนเรื่องแรกนั้น?) แต่จำนวนไม่ได้สร้าง กาก้าไม่เคยได้รับโอกาสทำในสิ่งที่เธอทำใน “A Star Is Born”: ดึงดูดผู้ชมด้วยความปีติยินดีของเธอ
สิ่งสำคัญที่ควรทราบคือไม่มีการดำเนินการมากนักใน “Folie à Deux” แม้จะมีความยาวสองชั่วโมงสิบแปดนาทีแต่ก็สามารถสรุปเนื้อเรื่องได้ดังนี้
อาเธอร์ใช้ชีวิตอยู่ในภาวะถดถอยที่สถานบริการสุขภาพจิตแห่งรัฐอาร์กแฮม ที่นั่นเขาได้พบกับลีที่ทุ่มเทให้กับเขาอย่างลึกซึ้ง เขาเข้ารับการพิจารณาคดี และคำถามที่ว่าเขาเป็นคนหลายบุคลิกหรือแค่เป็นอาชญากรก็ยังเป็นประเด็นถกเถียงกันอยู่ ในที่สุดคำตัดสินก็ถูกส่งลงมา น่าเศร้าที่เกิดระเบิดขึ้นซึ่งเป็นจุดสิ้นสุด
ในฐานะนักวิจารณ์ ฉันเคยมีประสบการณ์ในการถกเถียงร่วมกัน แต่ฉันไม่เคยเข้าใจถึงคุณภาพในการตัดสินทางศีลธรรมที่แขวนอยู่เหนือคำวิพากษ์วิจารณ์ของ “Joker” การที่ภาพยนตร์เรื่องนี้เชื้อเชิญให้เรามีตัวตนอย่างลึกซึ้งกับคนต่อต้านสังคมที่บิดเบือนนั้นไม่ใช่จุดอ่อนในหนังสือของฉัน มันเป็นจุดแข็ง (ด้วยเหตุผลเดียวกันนั้นเองที่ฉันชอบ “Bonnie and Clyde”, “Taxi Driver” และ “Natural Born Killers”) เหนือสิ่งอื่นใด ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นสัญลักษณ์เปรียบเทียบของยุค Trump แต่ก็เกือบจะเหมือนกับว่านักวิจารณ์ กำลังพูดว่า “เราไม่ชอบหนังเรื่องนี้เพราะว่า Joker เป็นคนน่ารังเกียจที่เป็นผู้นำการลุกฮือเช่นเดียวกับ Trump!” สำหรับฉัน คำวิพากษ์วิจารณ์ของ “Joker” นั้นเทียบได้กับผู้บริหารในสตูดิโอที่เขียนโน้ตโดยพื้นฐานแล้วพูดว่า “Jake LaMotta ใน ‘Raging Bull’ นั้นไม่น่าดูพอ”
ในมุมมองของฉัน นักวิจารณ์ระมัดระวังมากเกินไปหลังจากเรื่อง “Joker” ทำให้ผู้กำกับทอดด์ ฟิลลิปส์ต้องปฏิบัติตามหรือไม่? นั่นคือสิ่งที่ฉันเห็นมัน อย่างไรก็ตาม การทำเช่นนั้น เขาอาจทำผิดพลาดร้ายแรง ผลลัพธ์ที่ได้คือ “Joker: Folie à Deux” แม้จะตั้งเป้าไว้สูงและดูท้าทายเมื่อมองเผินๆ แต่ก็ถือเป็นภาคต่อที่ขี้อาย ภาพยนตร์เรื่องนี้นำเสนออาเธอร์เป็นเพียงชายยากจน ผู้ไม่ได้ทำอะไรผิด และจะไม่ท้าทายเข็มทิศทางศีลธรรมของใครๆ สิ่งที่น่าสนใจคือเขายังทุ่มทิ้งสิ่งดีๆ เพียงอย่างเดียวที่เคยเกิดขึ้นกับเขา นั่นก็คือความสัมพันธ์ของเขากับฮาร์ลีย์ ควินน์ (ลี) ด้วยการปฏิเสธโจ๊กเกอร์ที่อยู่ในตัวเขา แต่เขากลับกลายเป็นหุ่นเชิดที่ร้องเพลงและเต้นรำที่ถูกกักขังอยู่ในจินตนาการของเขา นี่มันน่าสนุกจริงเหรอ? ฉันสงสัยว่าผู้ชมจะยังคงแห่กันไปชม “Folie à Deux” ทว่า เมื่อพูดถึงการสร้างภาพยนตร์กระแสหลักที่กล้าหาญ นักวิจารณ์ต่างหากที่เฉลิมฉลองชัยชนะของพวกเขาในท้ายที่สุด
Sorry. No data so far.
2024-09-04 21:08