ในฐานะผู้สร้างภาพยนตร์ที่ชื่นชมความลึกซึ้งและความเปราะบางที่นักแสดงรุ่นเยาว์สามารถนำมาแสดงในบทบาทของตนได้ ฉันพบว่าการแสดงของโนอาห์ ไวส์แมนใน “The Babadook” มีความโดดเด่นอย่างแท้จริง เขาสามารถถ่ายทอดอารมณ์ที่ซับซ้อนซึ่งปฏิเสธอายุที่อ่อนโยนของเขาได้ ทำให้สถานการณ์ของเอมีเลียและแซมยิ่งบีบคั้นหัวใจมากขึ้น ไม่ใช่ทุกวันที่คุณจะเจอเด็กอายุ 5 ขวบที่มีความสามารถเช่นนี้!
ในวาระครบรอบ 10 ปีของผลงานการกำกับเรื่องแรกอันจับใจของเจนนิเฟอร์ เคนท์ เรื่อง “The Babadook” ฉันตื่นเต้นมากที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของทีมที่นำผลงานสยองขวัญแนวอินดี้ชิ้นเอกกลับมาฉายอีกครั้งในโรงภาพยนตร์ในวันที่ 19 และ 22 กันยายน ผ่านทาง IFC และ Iconic Events Releases
เปิดตัวครั้งแรกที่เทศกาลภาพยนตร์ซันแดนซ์ในเดือนมกราคม 2014 “The Babadook” บอกเล่าเรื่องราวของอมีเลีย (เอสซี่ เดวิส) คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่พบว่ามันยากลำบาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับแซม (โนอาห์ ไวส์แมน) ลูกชายวัย 6 ขวบผู้กระตือรือร้นของเธอซึ่งมีอารมณ์ฉุนเฉียวอย่างไม่หยุดยั้ง . เย็นวันหนึ่ง เมื่อแซมขอให้เอมีเลียอ่านนิทานก่อนนอนที่น่าสนใจ พวกเขาก็เรียกสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติที่น่าสะพรึงกลัวเข้ามาในบ้านโดยไม่รู้ตัว ซึ่งทำให้ความสัมพันธ์ที่ตึงเครียดอยู่แล้วของทั้งคู่ยิ่งตึงเครียดมากขึ้น
ก่อนที่ภาพยนตร์เรื่องนี้จะออกฉายใหม่ทั่วประเทศ Kent ได้ให้สัมภาษณ์กับ EbMaster ซึ่งพวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับอาการประสาทก่อนซันแดนซ์ การเขียนบท “The Babadook” ในอัมสเตอร์ดัม และการถ่ายทำฉากสุดท้ายในห้องใต้ดินที่น่าขนลุก
คุณดู “The Babadook” ครั้งสุดท้ายเมื่อใด
หลังจากการรับชมนับไม่ถ้วนในระหว่างการผลิต ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ได้ถูกเผยแพร่สู่สาธารณะ ภาพที่ฉันได้เห็นอย่างเต็มที่ในการฉายภาพยนตร์ Sundance ช่วงดึกนั้นเท่านั้น และไม่ได้เห็นอีกเลยตั้งแต่นั้นมา บอกตามตรงว่าไม่อยากกลับไปดูซ้ำอีก ผู้สร้างภาพยนตร์ส่วนใหญ่อาจเห็นพ้องต้องกัน เนื่องจากการดูผลงานของพวกเขามักจะนำไปสู่การพิจารณาข้อบกพร่องทุกประการอย่างละเอียด อย่างไรก็ตาม ด้วยระยะทางกว่าทศวรรษ ฉันเชื่อว่าตอนนี้ฉันสามารถรับชมได้โดยแยกตัวออกจากกันมากขึ้น ฉันจะเข้าร่วมการฉายภาพยนตร์บางส่วน
คุณจำการแสดงรอบปฐมทัศน์ที่ Sundance ได้อย่างชัดเจนหรือไม่ หรือมันเป็นช่วงเวลาที่ไฟดับซ้ำแล้วซ้ำเล่าก่อนที่คุณจะรู้ตัว?
ช่วงเวลานี้รู้สึกเข้มข้นเป็นพิเศษสำหรับฉัน “อะไรทำให้เธอไอ ทำไมมันเงียบจัง” ฉันพบว่าตัวเองกำลังตั้งคำถาม ราวกับคาดหวังการสนทนาระหว่างภาพยนตร์ เมื่อเครดิตหมด ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าฉันก็พูดว่า “นั่นแย่มาก” คำพูดนี้ทำให้ฉันรู้สึกท้อแท้และคิดว่า “ฉันยุ่งจริงๆ” เมื่อได้ยินความคิดเห็นดังกล่าว ฉันรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องสากล แต่แน่นอนว่านั่นคือธรรมชาติของการสร้างภาพยนตร์ คุณจะพบความคิดเห็นแบบนั้นเป็นครั้งคราว อย่างไรก็ตาม เมื่อกระแสเชิงบวกเริ่มต้นขึ้น มันก็กลายเป็นประสบการณ์ที่น่าพึงพอใจโดยรวม
ตอนที่หนังเริ่มฉายจะเป็นอย่างไร?
เมื่อสิบปีที่แล้ว ภาพยนตร์เรื่องแรกของฉันครองใจผู้ชมได้ยาวนาน โดยตอนนี้ฉายบนจอ 500 จอแทนที่จะเป็นสองจอแรก การเดินทางอันเหลือเชื่อนี้ทำให้ฉันรู้สึกขอบคุณอย่างล้นหลาม โดยทั่วไปแล้วการสะท้อนกลับไม่ใช่สไตล์ของฉันเมื่อภาพยนตร์เสร็จสิ้น ถึงเวลาที่จะก้าวไปข้างหน้าและทุ่มเทให้กับโปรเจ็กต์ต่อไป ถึงกระนั้นฉันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขอบคุณอย่างสุดซึ้งสำหรับความพยายามในการถ่ายทำภาพยนตร์ครั้งแรกนี้ โลกแห่งภาพยนตร์เป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้ โดยความสำเร็จมักขึ้นอยู่กับโชค ภาพยนตร์เรื่องแรกที่ยอดเยี่ยมอาจไม่พบช่วงเวลาที่เหมาะสมในเวลาที่เหมาะสม และไม่สามารถดึงดูดความสนใจที่สมควรได้รับ ดังนั้น ฉันคิดว่าตัวเองโชคดีมาก
คุณเริ่มเขียนเรื่อง “The Babadook” ในออสเตรเลีย จากนั้นจึงนำไปที่ Binger Filmlab ในอัมสเตอร์ดัมเพื่อการพัฒนา ประสบการณ์นั้นมีส่วนช่วยกำหนดทิศทางของภาพยนตร์เรื่องนี้อย่างไร
The Binger เป็นสถานที่ที่ฉันโศกเศร้าอย่างสุดซึ้ง เป็นศูนย์กลางที่ไม่ธรรมดาที่ผู้สร้างภาพยนตร์จากส่วนต่างๆ ของโลกร่วมมือกันอย่างเข้มข้นในบทภาพยนตร์ของพวกเขาตลอดหกเดือนเต็ม ฉันได้รับข้อมูลอันล้ำค่าจากเพื่อนผู้สร้างภาพยนตร์และบรรณาธิการสคริปต์ ในขณะที่ยังคงควบคุมงานของฉันได้อย่างสร้างสรรค์ เมื่อถึงเวลานั้น ฉันเขียนภาพยนตร์ได้ประมาณหกถึงเจ็ดเรื่องแล้ว น่าเสียดายที่ไม่เคยมีการสร้างสคริปต์เหล่านี้ขึ้นมา เมื่อเผชิญกับความท้าทายนี้ ฉันจึงตัดสินใจละทิ้งความฝันหรือสร้างภาพยนตร์ที่ข้ามพรมแดนออสเตรเลีย ผลที่ตามมาคือ ช่วงเวลาหกเดือนในอัมสเตอร์ดัมประสบความสำเร็จอย่างไม่น่าเชื่อ ขณะเดียวกัน “The Babadook” ก็มีชีวิตขึ้นมาท่ามกลางถนนที่หนาวเหน็บของอัมสเตอร์ดัม เป็นเรื่องน่าท้อใจที่คิดว่าผู้สร้างภาพยนตร์ในอนาคตถูกปฏิเสธไม่ให้มีโอกาสได้สัมผัสกับโปรแกรมพิเศษนี้ เนื่องจากไม่มีอีกต่อไปแล้ว
คุณมีแนวคิดอะไรบ้างในการรักษาก่อนที่จะนำไปที่ Binger
ฉันเคยประสบกับการตายของพ่อ ดังนั้นฉันจึงอยู่ในพื้นที่ที่แท้จริงและเป็นส่วนตัวนี้ และฉันมักจะเขียนจากพื้นที่ส่วนตัว ฉันไม่ได้หมายถึงว่าฉันเขียนเกี่ยวกับตัวเอง แต่ฉันเขียนสิ่งที่ฉันกำลังประสบหรือสนใจ ดังนั้นการรักษาจึงพูดถึงแนวคิดนี้ของบุคคลที่ไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดหรือความเศร้าโศกที่จำเป็น เพราะมันทำให้เธอหวาดกลัวมาก และ การที่เธอสูญเสียสามีไปนั้นช่างน่าสะพรึงกลัวมากจนเธอต้องกดลงไป ฉันทึ่งมากกับความคิดที่ว่ามีคนกดดันมากจนต้องเจ็บปวดจนต้องไปที่ไหนสักแห่ง มันจึงแยกออกและกลายเป็นสิ่งที่แยกจากกันที่บอกว่า “ดูฉันสิ” จำฉันได้ไหม” นั่นคือจุดที่ความหวาดกลัวอยู่ ด้วยความเจ็บปวดจากอุบัติเหตุอันน่าสยดสยองที่เธอต้องเผชิญ จากนั้นเธอก็ต้องทุ่มเทตัวเองให้กับการทำงานและให้ชีวิตไปพร้อมๆ กัน ซึ่งสำหรับฉันนั้นเป็นสิ่งที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ นั่นคือสิ่งที่การรักษามีอยู่ องค์ประกอบเหล่านั้น
คุณเข้ามามีบทบาทในหนังสือนิทานในฐานะร่างของ “The Babadook ได้อย่างไร”
ในตอนแรก ฉันตระหนักได้ว่าการมาถึงของมันต้องเป็นเรื่องลึกลับ เพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้ ฉันได้สร้างภาพยนตร์สั้นเรื่อง “Monster” ภายในเรื่องสั้นนี้ ตุ๊กตาก็ปรากฏตัวขึ้น แต่ฉันรู้สึกว่ามันไม่ได้มีพื้นที่เพียงพอสำหรับเรื่องเต็มเรื่อง แทนที่จะมุ่งความสนใจไปที่ตุ๊กตา ฉันอยากให้เรื่องราวเกี่ยวกับเอมีเลียและแซมเป็นศูนย์กลาง ด้วยเหตุนี้ การเขียนหนังสือจึงดูเหมือนเป็นทางเลือกที่ชัดเจน ในหนังสือเล่มนี้ คุณสามารถเขียนสิ่งต่าง ๆ ฉีกเป็นชิ้น ๆ หรือแม้กระทั่งจุดไฟเผา
อะไรทำให้เกิดการพัฒนาตัวละครของแซม? ฉันสนใจเป็นพิเศษว่าคุณคิดว่าเขาหลงใหลอาวุธและเครื่องจักรได้อย่างไร
ความหลงใหลในการสร้างสรรค์อุปกรณ์ต่างๆ ของฉันมีมาตั้งแต่สมัยเด็กๆ ฉันมักจะไปที่ร้านฮาร์ดแวร์ โดยหยิบเบาะนั่งและล้อตัดหญ้ามาสร้างโกคาร์ทแบบโฮมเมดพร้อมระบบเบรกและกลไกบังคับเลี้ยว เมื่อตอนเป็นเด็ก ฉันหมกมุ่นอยู่กับโครงการ DIY เหล่านี้อย่างลึกซึ้ง ฉันอยากจะปลูกฝังจิตวิญญาณแห่งความเฉลียวฉลาดแบบเดียวกันนั้นให้กับเขา เพื่อที่เขาจะได้เติบโตขึ้นเป็นเด็กที่ฉลาดและคิดอย่างรวดเร็ว เขาเป็นตัวละครหลักในภาพยนตร์ของเรา ซึ่งแสดงเป็นฮีโร่ตัวน้อยจอมซ่า ประโยคหนึ่งจากภาพยนตร์ที่ยังทำให้ฉันน้ำตาไหลคือตอนที่ [Noah Wiseman] พูดว่า “ฉันรู้ว่าคุณไม่รักฉัน พวก Babadook จะไม่ยอมให้คุณ” นักแสดงหนุ่มวัยเพียงห้าขวบในขณะนั้นสามารถถ่ายทอดความรู้สึกอันลึกซึ้งเช่นนี้ได้ น่าทึ่งจริงๆ!
เคยมีสคริปต์เวอร์ชันไหนที่คุณไม่ได้บันทึก Amelia และ Sam จาก “The Babadook?”
ฉันคงไม่สามารถสร้างเรื่องราวที่เยือกเย็นขนาดนั้นได้ ฉันสามารถเจาะลึกเข้าไปในธีมที่มืดมิดได้เนื่องจากความมั่นใจในการหาทางกลับ โดยพื้นฐานแล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้นำเสนอการเดินทางผ่านใจกลางแห่งความมืด เคลื่อนจากส่วนลึกไปสู่แสงสว่าง
ในที่สุดคุณก็มาถึงตอนจบของภาพยนตร์ได้อย่างไร
ชีวิตในฐานะมนุษย์อาจเป็นเรื่องท้าทาย และสำหรับฉันแล้วดูเหมือนว่ามันไม่ง่ายไปกว่านี้แล้ว ฉันเคยเชื่อว่าการโตขึ้นจะทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้น แต่ฉันคิดผิด เรามักจะนำประสบการณ์ของเราติดตัวไปด้วย เพื่อกำหนดตัวตนของเรา เหตุการณ์ที่น่าเศร้าได้สัมผัสชีวิตของฉันอย่างแน่นอน และฉันคิดว่าเหตุการณ์เหล่านั้นก็ส่งผลกระทบต่อคนอื่นๆ อีกหลายคนเช่นกัน ช่วงเวลาเหล่านี้กระทบคอร์ดในตัวเรา และตามหลักการแล้ว มันส่งเสริมการเอาใจใส่ ฉันเชื่อว่าจุดประสงค์ของชีวิตคือการปลูกฝังความเห็นอกเห็นใจและความเข้าใจซึ่งกันและกัน
ในห้องใต้ดินจริงๆ ที่เราถ่ายทำฉากไคลแมติก ฉันรู้สึกขนลุกมานานแล้ว แม้จะเป็นส่วนหนึ่งของฉากของเรา แต่ความถูกต้องของพื้นที่ผีสิงไม่เคยทำให้ฉันสงสัยเลย ฉันได้จับภาพการประจักษ์ที่น่ากลัวภายในกำแพง และวันหนึ่งแห่งโชคชะตา ฉันพบว่าตัวเองกำลังสาธิตการเคลื่อนไหวถอยหลังอันแปลกประหลาดของเอสซี่ เดวิส เธอและฉันได้พบกับเหตุการณ์ประหลาดที่มีกล้องอยู่ในมือ มีแสงพุ่งผ่านเราพร้อมๆ กัน เมื่อตรวจสอบภาพถ่ายนี้ เราก็พูดไม่ออก เพราะมีภาพที่น่ากลัวของฉันปรากฏ โค้งงอไปด้านหลังพร้อมกับคลื่นแสงมหึมาที่กวาดผ่านไป
ฉันอ่านเจอว่าคุณชอบที่จะมีฉากที่หลวมๆ และวิ่งเยอะๆ เพื่อให้นักแสดงมีพื้นที่สำหรับการทดลองและการด้นสด นั่นเป็นสิ่งที่คุณกำลังทำกับ “The Babadook?”
การเป็นผู้นำเด็กอายุ 5 ขวบค่อนข้างท้าทายเนื่องจากการหยุดและดำเนินเรื่องต่อบ่อยครั้ง ดังที่คุณคงจินตนาการได้ ฉันเคยร่วมงานกับ “Dogville” กับลาร์ส วอน เทรียร์ ซึ่งมีอัตราส่วนการยิงประมาณ 30 ต่อ 1 ครั้ง ซึ่งเป็นจำนวนที่มาก ฉันอาจจะไม่เก่งกาจในการถ่ายภาพมากนัก แต่ทุกคนมีแนวทางเฉพาะตัวในการแสดงผลงานที่ยอดเยี่ยม สำหรับฉัน การแสดงถือเป็นองค์ประกอบสำคัญของภาพยนตร์ การได้รับการแสดงที่เหมาะสมและทำให้ดูเหมือนจริงใจ บางครั้งอาจต้องใช้เวลาและความพยายามในการดึงออกมาจากนักแสดง ฉันไม่ได้หมายความว่าฉันทำร้ายร่างกายนักแสดง แต่ฉันพยายามที่จะดึงเอาความสามารถในการแสดงที่ดีที่สุดออกมา
สิ่งหนึ่งที่ฉันเจออยู่เสมอในการค้นคว้าคือวิดีโอ YouTube ชื่อ “คำอธิบายของ ‘The Babadook’ หรือ “จริงๆ แล้ว ‘The Babadook’ หมายถึงอะไร” คุณเคยเห็นสิ่งเหล่านี้บ้างไหม?
ฉันไม่ได้ดู “The Babadook” ด้วยตัวเอง แต่หลานชายของฉันส่งวิดีโอของผู้หญิงคนหนึ่งมาให้ฉันดู ซึ่งน่ารักมาก ฉันมักจะรู้สึกยินดีเสมอที่ได้ชมผู้คนขณะที่พวกเขาดูภาพยนตร์ โดยปกติแล้ว ฉันจะไม่ดูวิดีโอคำอธิบายเว้นแต่ฉันจะรู้สึกสับสนเกี่ยวกับเนื้อเรื่องของภาพยนตร์และต้องการคำชี้แจง แต่ก็พบได้ไม่บ่อยนัก เป็นเรื่องน่ายินดีที่รู้ว่ามีการผลิตวิดีโอดังกล่าวเพราะมีคนใช้เวลาคิดว่าคนอื่นอาจสนใจมากพอที่จะดูวิดีโอเหล่านั้น
คุณกำลังพัฒนาซีรีส์สยองขวัญเหนือธรรมชาติเรื่องใหม่ คุณสามารถแบ่งปันอะไรเกี่ยวกับโครงการนั้นได้บ้าง
โปรเจ็กต์นี้ตั้งอยู่ในไอร์แลนด์ในช่วงทศวรรษปี 1700 และสำรวจเรื่องราวของไอริชดั้งเดิม ฉันกำลังทำงานร่วมกับนักเขียนคนอื่นในเรื่องนี้ มีการวางแผนเป็นมินิซีรีส์ 6 ตอนที่เน้นไปที่ตำนานและนิทานพื้นบ้านของชาวไอริช ตรงกันข้ามกับความเชื่อที่นิยม นิทานเหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียงเกี่ยวกับการเต้นรำเลเปรอคอนเท่านั้น ในความเป็นจริงแล้ว มีองค์ประกอบที่น่ากลัวมากมายรวมอยู่ด้วย
Sorry. No data so far.
2024-09-18 21:47