ในฐานะนักวิจารณ์ภาพยนตร์ที่ใช้เวลาหลายปีในการท่องไปตามเส้นทางของภาพยนตร์นานาชาติ ฉันต้องบอกว่าการเปิดตัวของ Koya Kamura เรื่อง “Winter in Sokcho” ถือเป็นการสำรวจอัตลักษณ์ ความเชื่อมโยง และความสมดุลอันละเอียดอ่อนระหว่างศิลปะกับการบุกรุกที่น่าทึ่งและเจ็บปวด
ภาพยนตร์เปิดตัวของ Koya Kamura ที่กำหนดไว้สำหรับโครงการแพลตฟอร์มที่ได้รับการยกย่องของเทศกาลภาพยนตร์โตรอนโต ได้ขัดขวางการไหลเวียนของความสงบสุขในชีวิตประจำวัน ภาพยนตร์กระตุ้นความคิดที่สร้างจากนวนิยายของ Elisa Shua Dusapin เกิดขึ้นในเมืองชายฝั่งทะเลที่มีอากาศหนาวเย็นชื่อ Sokcho ประเทศเกาหลีใต้ ภาพยนตร์เรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงความแตกแยกที่ซับซ้อนของการแสวงหาการค้นพบตัวเองของหญิงสาวและความซับซ้อนของความสัมพันธ์ของมนุษย์
ในเรื่องนี้ เบลล่าคิม ผู้มีพรสวรรค์ที่รับบทเป็นซูฮา ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขแต่น่าเบื่อ โดยใช้เวลาทั้งวันไปกับการจัดการโรงแรมเล็กๆ ในช่วงนอกฤดูท่องเที่ยว อย่างไรก็ตาม กิจวัตรประจำวันที่มีโครงสร้างของเธอถูกรบกวนเนื่องจากการมาถึงของ Yan Kerrand ศิลปินชาวฝรั่งเศสชื่อดัง ซึ่งรับบทโดย Roschdy Zem จาก “The Innocent”
การมาถึงของเคอร์แรนด์ไม่ได้หมายถึงผู้มาเยือนรายใหม่เท่านั้น มันทำให้ซูฮาต้องเผชิญกับปัญหาที่ยืดเยื้อจากอดีตของเธอ พวกเขาอาจอยู่ในสถานที่เดียวกัน แต่มีบทบาทที่แตกต่างกัน: เขาในฐานะศิลปิน เธอเป็นบุคคลของเขา และเธอเป็นชาวท้องถิ่นในขณะที่เขาเป็นนักท่องเที่ยว เมื่อถูกพ่อชาวฝรั่งเศสของเธอทอดทิ้งก่อนเกิด การพบกันของซูฮากับเคอร์แรนด์ทำให้เกิดอารมณ์และคำถามที่ถูกซ่อนมานานหลายปี ในขณะเดียวกัน เคอร์แรนด์แสวงหาแรงบันดาลใจใหม่ๆ โดยมองหาแรงบันดาลใจที่จะจุดประกายความคิดสร้างสรรค์ของเขาอีกครั้ง
ด้วยความชื่นชมของฉัน ฉันผสมผสานแอนิเมชั่นชื่อดังของ Agnès Patron ซึ่งเป็นที่รู้จักจากภาพยนตร์สั้นเรื่อง “And The Bear” ที่ได้รับรางวัลซีซาร์ของเธอเข้ากับการแสดงสดได้อย่างเชี่ยวชาญ การผสมผสานที่เป็นเอกลักษณ์นี้ช่วยให้เราเจาะลึกความวุ่นวายภายในของตัวละครได้ โดยใช้แอนิเมชั่นเป็นหนทางในการหลีกเลี่ยงข้อจำกัดของการบรรยายด้วยเสียง ตอนที่ฉันเริ่มโปรเจ็กต์นี้ ฉันปรารถนาที่จะรวมลำดับแอนิเมชันที่เป็นนามธรรมเหล่านี้เข้าด้วยกัน สำหรับฉัน สิ่งเหล่านั้นทำหน้าที่เป็นช่องทางเข้าสู่จิตใจของซูฮา ทำให้ผู้ชมได้มองอย่างใกล้ชิดถึงความคิดและอารมณ์อันลึกซึ้งของเธอ
ภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างโดย Offshore และ Keystone Films และจะมีการจัดจำหน่ายทั่วโลกโดย Be For Films หลังจากเปิดตัวในโตรอนโต ภาพยนตร์เรื่องนี้มีกำหนดปิดท้ายหมวด New Director ในเทศกาลภาพยนตร์ซานเซบาสเตียน ฉันมีโอกาสสัมภาษณ์ Kamura ก่อนที่ภาพยนตร์จะฉายรอบปฐมทัศน์ในโตรอนโตกับ EbMaster
การตัดสินใจว่าจะเล่าเรื่องไหนสำหรับภาพยนตร์เรื่องแรกของฉันค่อนข้างท้าทาย อย่างไรก็ตาม เมื่อฉันพบกับนวนิยายเรื่อง “Winter in Sokcho” ของ Elisa Shua Dusapin ฉันก็รู้สึกสนใจทันทีด้วยการสำรวจอัตลักษณ์ของนวนิยายเรื่องนี้ผ่านมุมมองของหญิงสาวที่ไม่เคยรู้จักพ่อของเธอเลย ขณะที่ฉันเจาะลึกเข้าไปในการเล่าเรื่อง ภาพที่สดใสก็เข้ามาในความคิดของฉัน และฉันก็พบว่าตัวเองหลงใหลในตัวละครนี้มากขึ้นเรื่อยๆ บังเอิญที่ Fabrice Préel Cléach โปรดิวเซอร์ภาพยนตร์สั้นเรื่องก่อนๆ ของฉันได้แบ่งปันความหลงใหลนี้กับหนังสือเล่มนี้ ดังนั้นเราจึงเริ่มร่วมมือกันในการดัดแปลงหนังสือนี้ลงจอภาพยนตร์
ในฐานะผู้ชื่นชอบภาพยนตร์ ฉันมักจะสงสัยเกี่ยวกับกระบวนการเบื้องหลังอยู่เสมอ การคัดเลือกนักแสดงเหล่านี้ถือเป็นการผจญภัยเลยทีเดียว! Landing Roschdy ซึ่งเป็น A-lister สำหรับภาพยนตร์เรื่องแรกของฉันให้ความรู้สึกเหมือนเป็นช็อตยาวเมื่อพิจารณาจากโปรไฟล์ที่ตัดกันของเรา อย่างไรก็ตาม ความรักที่เขามีต่อบทภาพยนตร์และการพบกันครั้งแรกที่ประสบความสำเร็จของเราทำให้เขาเข้าร่วมโปรเจ็กต์นี้ ทำให้ฉันแทบไม่เชื่อเลย!
มีการเชื่อมโยงส่วนตัวระหว่างคุณกับเรื่องราวหรือสถานที่ของ “Winter in Sokcho” หรือไม่? หากเป็นเช่นนั้น ลิงก์นี้ส่งผลต่อแนวทางการเล่าเรื่องของคุณอย่างไร
เมื่อโตขึ้น ฉันเกิดและเติบโตในปารีส โดยมีแม่เชื้อสายฝรั่งเศสและมีพ่อที่มาจากญี่ปุ่น เนื่องจากรูปร่างหน้าตาของฉัน ฉันจึงมักถูกตราหน้าว่าเป็น “เด็กจีน” ที่อยู่ในเขตชายแดนฝรั่งเศส เมื่อฉันย้ายไปญี่ปุ่นในภายหลัง ผู้คนที่นั่นก็ไม่คิดว่าฉันเป็นคนญี่ปุ่นเช่นกัน ข้อสังเกตนี้ไม่เพียงเกี่ยวข้องกับรูปลักษณ์ภายนอกของฉันเท่านั้น แต่ยังรวมถึงแง่มุมต่างๆ เช่น ภาษา อาหาร และความชอบทางวัฒนธรรมด้วย ขณะนี้ฉันกำลังดิ้นรนกับการตระหนักว่าฉันไม่จำเป็นต้องได้รับการยอมรับว่าเป็นภาษาฝรั่งเศสหรือญี่ปุ่น แต่ฉันสามารถสร้างตัวตนของตัวเองขึ้นมาแทนได้
จากประสบการณ์ของคุณในการสร้างโฆษณาและการทำงานร่วมกับ Disney คุณนำข้อได้เปรียบที่เป็นเอกลักษณ์อะไรมาสู่การสร้างภาพยนตร์เนื่องจากภูมิหลังนี้
ก่อนที่จะสร้างภาพยนตร์สั้นเรื่องแรกของฉันที่ชื่อว่า “Homesick” ในปี 2019 ฉันได้ฝึกฝนทักษะการกำกับของตัวเองโดยการทำงานโฆษณาให้กับแบรนด์ต่างๆ เช่น Disney และแบรนด์อื่นๆ นั่นหมายความว่าการได้อยู่ในกองถ่ายร่วมกับทีมและอุปกรณ์ทางเทคนิคไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับฉัน ด้วยเหตุนี้ เมื่อถึงเวลาถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องแรกของฉัน การตั้งค่าทั้งหมดจึงให้ความรู้สึกที่แทบจะเป็นกิจวัตร ทำให้ฉันมีสมาธิกับแง่มุมที่ท้าทายฉัน เช่น การรักษาเนื้อเรื่องให้สอดคล้องกัน การทำงานอย่างมีประสิทธิภาพกับนักแสดง และอื่นๆ
ในการสนทนานี้ เรากำลังตรวจสอบภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกด้านจริยธรรมที่ศิลปินต้องเผชิญเมื่อพวกเขาได้รับแรงบันดาลใจจากคนที่พวกเขาไม่รู้จัก คุณรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับความสมดุลระหว่างความปรารถนาที่จะได้รับแรงบันดาลใจของศิลปินกับความเป็นไปได้ที่จะบุกรุกพื้นที่ส่วนตัวของผู้อื่นหรือแทรกแซงความสัมพันธ์ของพวกเขา
แท้จริงแล้ว ปัญหาด้านจริยธรรมนี้มีน้ำหนักอย่างมากสำหรับฉัน เนื่องจากฉันต้องเผชิญกับภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกที่คล้ายกันขณะถ่ายทำ “Homesick” ในฟุกุชิมะ ท่ามกลางผู้ลี้ภัยที่ต้องพลัดถิ่นจากภัยพิบัตินิวเคลียร์ ฉันพยายามทุกวิถีทางที่จะฟังเรื่องราวของพวกเขาและนำเสนอตามความเป็นจริงโดยไม่ละเมิดความไว้วางใจของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ฉันอดไม่ได้ที่จะไตร่ตรองว่าท้ายที่สุดแล้ว ฉันอาจได้รับประโยชน์จากการดำเนินการนี้มากกว่าที่พวกเขาได้รับ ความรู้สึกเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนนี้เป็นคุณลักษณะของ Kerrand ยิ่งไปกว่านั้น เห็นได้ชัดว่าเขาดึงความสนใจจากซูฮามากกว่าที่เขากลับมาหาเธออย่างเห็นได้ชัด
Sorry. No data so far.
2024-09-04 15:54