ในฐานะนักวิจารณ์ภาพยนตร์ที่มีพื้นฐานด้านจิตวิทยา ฉันพบว่า “Joker Folie à Deux” เป็นภาพยนตร์ที่น่าดึงดูดและกระตุ้นความคิดอย่างลึกซึ้ง เป็นภาพยนตร์ที่ไม่อายที่จะท้าทายผู้ชม เช่นเดียวกับชีวิต
ความสนใจ: บทความนี้เจาะลึกเรื่องราวสำคัญและบทสรุปของ “Joker: Duo Madness” ทางที่ดีควรอ่านบทความนี้หลังจากชมภาพยนตร์แล้ว ไม่ใช่อ่านแทน
ฉันไม่ชอบภาพยนตร์เรื่อง “Joker” ภาคแรกของของ Todd Phillips เลย ซึ่งทำให้ฉันรู้สึกหงุดหงิดเมื่อหนังได้รับความนิยมอย่างมาก ได้รับรางวัลเกียรติยศสูงสุดที่เวนิส ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และทำรายได้มากกว่าพันล้านดอลลาร์ทั่วโลกในปี 2019 .
ภาพยนตร์เรื่องนี้โดนใจฉันอย่างลึกซึ้ง แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้อยู่ในแง่บวก เนื่องจากมีการแสดงภาพคู่อริแบทแมนผู้โด่งดังในฐานะไอดอลของเหล่าอินเซล แม้ว่าฉันจะสนับสนุนแนวคิดที่ว่าศิลปะสามารถมุ่งเป้าที่จะกระตุ้นได้ แต่ฉันก็ผิดหวังกับการเป็นตัวแทนนี้ ฉันเคยเจอคนที่คล้ายกับอาเธอร์ เฟล็ค และฉันกังวลว่าหนังแบบนั้นอาจสนับสนุนพฤติกรรมของพวกเขาโดยไม่ตั้งใจหรือทำให้พวกเขามีแบบอย่างที่บิดเบี้ยว ฉันกังวลว่ามันอาจจะเป็นไปตามวิถีโศกนาฏกรรมเดียวกันกับ “Scarface” ซึ่งกลายเป็นสัญลักษณ์สำหรับจิตใจที่ไม่แข็งแรง
ห้าปีต่อมา ตัวละครนี้กลับมาอีกครั้งในภาคต่อที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ซึ่งดูเหมือนจะสร้างความขัดแย้งให้กับผู้ชมเดิม ราวกับว่าผู้กำกับ Phillips เริ่มไม่ชอบเราแล้ว สิ่งที่น่าสนใจคือความไม่พอใจนี้ดูเหมือนจะได้รับการตอบแทน ฉันได้พูดคุยกับผู้จัดการโรงละครสองคนเมื่อวานนี้ และพวกเขาสังเกตเห็นแนวโน้มที่ผิดปกติ: ลูกค้าบางรายยกเลิกตั๋วหรือไม่ไปชมภาพยนตร์เนื่องจากการวิจารณ์เชิงลบ
ใครคือศัตรูตัวฉกาจใน “Joker: Folie à Deux”? เบาะแส: มันจะไม่ใช่ Arthur Fleck ในทางกลับกัน มันอาจจะน่ากังวลมากกว่าหากได้ชมแฟน ๆ ของ Joaquin Phoenix โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่หวังว่าเขาจะชดใช้บทบาทของเขาในฐานะผู้ยุยงให้เกิดความวุ่นวายในหน้ากากตัวตลก
เรามาสำรวจส่วนขยายของแนวคิดนั้นกัน: ในการวาดภาพนี้ เลดี้ กาก้าได้รวบรวมฮาร์ลีย์ ควินน์ ซึ่งเป็นตัวละครที่มีสภาพจิตใจไม่มั่นคงพอๆ กับตัวโจ๊กเกอร์เอง ความสัมพันธ์นี้แสดงสัญลักษณ์ด้วยคำว่า “folie à deux” ซึ่งเป็นแนวคิดทางจิตเวชที่ความเชื่อแบบหลงผิดของคนคนหนึ่งดูเหมือนจะแพร่เชื้อไปสู่อีกคนหนึ่ง ตามวิกิพีเดีย คำนี้ใช้เมื่อคนสองคนมีอาการหลงผิดร่วมกัน ในตอนแรก กาก้าดูเหมือนแองเจลินา โจลีใน “Girl, Interrupted” มาก แต่เมื่อเรื่องราวดำเนินไป เธอก็เปลี่ยนไปเป็นคนที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ไม่ต่างจากแฟนๆ ที่เขียนถึงอาชญากรชื่อดังหรือแม้แต่วางแผนจะแต่งงานกับพวกเขาออกจากคุก
“Joker 2” ที่เราคาดหวังไว้ไม่ใช่สิ่งที่เราได้รับ แทนที่จะสานต่อจากไคลแม็กซ์ของภาพยนตร์เรื่องก่อนๆ โดยที่ Gotham City หมุนวนไปสู่ความยุ่งเหยิง ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงตามธรรมชาติสำหรับเรื่องราวของ Arthur Fleck ภายในมิธอสที่กว้างขึ้นของ Batman ภาคต่อกลับเลือกเส้นทางที่แตกต่างออกไป ในความเป็นจริง “Joker” ไม่ใช่แค่เรื่องราวเบื้องหลังของตัวละครในชื่อเรื่องเท่านั้น แต่ยังวางรากฐานให้ Bruce Wayne ได้เห็นเหตุการณ์ฆาตกรรมพ่อของเขาด้วย ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมแฟนๆ อาจคาดหวังถึงความเชื่อมโยงโดยตรงมากกว่านี้
แต่ฟิลลิปส์กลับพาเราไปที่อื่นอย่างท้าทาย
ภาคต่อของฮอลลีวูดมักดำเนินไปในสองเส้นทาง คือ อาจขยายเรื่องราวจากภาพยนตร์เรื่องก่อนๆ ให้กลายเป็นมหากาพย์เทพนิยายดังที่เห็นใน “The Dark Knight” หรือ “The Godfather Part II” หรืออาจจำลองสิ่งที่ทำให้ต้นฉบับประสบความสำเร็จ โดยขยายให้ใหญ่ขึ้นและเข้มข้นขึ้นด้วยงบประมาณที่มากขึ้น (เช่นวิธีที่ Phillips ทำ “The Hangover Part II” เอง)
หนังไม่เป็นไปตามคอนเซ็ปต์ ‘Folie à Deux’ แต่กลับมีลักษณะคล้ายกับฉากในห้องพิจารณาคดีที่ยืดเยื้อ โดยมีการแสดงดนตรีเป็นระยะๆ ท่วงทำนองเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นเพลงคลาสสิกที่ดูเหมือนจะเล่นอยู่ในใจของอาเธอร์เท่านั้น
ในฐานะผู้ชื่นชอบภาพยนตร์ตัวยง หากฉากที่วุ่นวายและรุนแรงของ “โจ๊กเกอร์” ทำให้คุณสนใจ ฉันเกรงว่าคุณอาจจะผิดหวัง แตกต่างจากในภาพยนตร์ อาเธอร์ไม่ได้ก่อคดีฆาตกรรมอีกต่อไป เว้นแต่เราจะพิจารณาลำดับเหตุการณ์สมมุติว่าเป็นจินตนาการที่เขาควรจะโจมตีอัยการและผู้พิพากษา ตัวละครต่างๆ รวมถึงฮาร์เลย์ ควินน์ และมวลชนที่สนับสนุนเขาตามท้องถนน ล้วนแต่ส่งเสียงร้องโหยหวนในบทบาทโจ๊กเกอร์มากขึ้น แต่ในที่สุดอาเธอร์ก็หันเหไปจากอัตตาที่เปลี่ยนแปลงไปของเขา ตอนจบแม้จะไม่ใช่อย่างที่ใครคาดหวัง แต่ฉันจะบันทึกไว้ในส่วนสุดท้ายของรีวิวนี้เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้สปอยล์ น่าเสียดายที่ดูเหมือนว่ามีคนดูภาพยนตร์เรื่องนี้น้อยกว่าที่คาดไว้ (ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับคะแนน Cinemascore ระดับ “D” ที่น่าหดหู่จากผู้ชมที่มาจากการสำรวจความคิดเห็น)
ในฐานะผู้คลั่งไคล้ภาพยนตร์ ฉันต้องยอมรับว่าภาคต่อนี้แสดงให้เห็นถึงแนวทางที่กล้าหาญ โดยการนำ Joaquin Phoenix กลับมาในชุดสูทสีแดงอันเป็นเอกลักษณ์ของเขาและการแต่งหน้าที่ดูตลกอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ภาพยนตร์เรื่องนี้มักเกิดขึ้นภายในขอบเขตของโรงพยาบาล Arkham State หรือห้องพิจารณาคดีของผู้พิพากษา Herman Rothwax ซึ่งค่อนข้างจำกัดขอบเขต เพลงที่คาดคะเนว่าสะท้อนอารมณ์ที่ไม่ได้พูดของ Joker แต่น่าเสียดายที่ดูเหมือนจะชะลอความเร็วลงจนเกือบจะหยุดนิ่ง แม้ว่าต้นฉบับจะเป็น “การเบิร์นแบบช้าๆ” แต่ฉันคิดเสมอว่ามันเป็นวิธีการที่ชาญฉลาดในการทำให้ดูมีความซับซ้อน ในความคิดของฉันภาคต่อนี้เหมือนกับการตีแมตช์และรอให้มันออกมามากกว่า
คุณอยากรู้ว่ามีอะไรผิดปกติกับภาคต่อของ “Joker” หรือไม่? มันน่าเบื่อ.
ปมของเรื่องนี้วนเวียนอยู่กับเรื่องราวที่ใช้กันทั่วไปในภาพยนตร์ทดลอง: การป้องกันความวิกลจริต – ช่องโหว่ทางกฎหมายที่มักแสดงให้เห็นในทางที่ดีในฮอลลีวูด แต่ในความเป็นจริงแทบจะไม่ได้ผลเลย การป้องกันครั้งนี้ทำให้จำเลยต้องเข้ารับการรักษาในสถาบันโรคจิตแทนที่จะเผชิญการประหารชีวิต หากสามารถแสดงให้เห็นว่าสภาพจิตใจของเขาขัดขวางไม่ให้เขาเข้าใจว่าการกระทำของเขาผิด
แทนที่จะเจาะลึกเรื่องราวที่คุ้นเคยทันที ดูเหมือนว่าเรากลับถูกรายล้อมไปด้วยทัศนคติแบบเหมารวมในการเขียนบทที่ใช้มากเกินไป ได้แก่ ผู้คุมผู้โหดเหี้ยม (เบรนแดน กลีสัน) ทนายความเขตที่พอใจในตนเอง (แฮร์รี ลอว์เทย์ รับบทเป็น ฮาร์วีย์ เดนท์) และทนายฝ่ายจำเลยที่มีศีลธรรม (แคทเธอรีน) คีเนอร์) นี่เป็นทิศทางที่คุณจินตนาการไว้สำหรับการติดตามผล “Joker” ของคุณหรือไม่?
ปรากฏว่าหากคุณซื้อตั๋ว จริงๆ แล้วมันเป็นเรื่องตลกเพราะเลดี้ กาก้าไม่ได้ปรากฏตัวเหมือนฮาร์ลีย์ ควินน์มากนักเมื่อเทียบกับสิ่งที่ใครๆ ก็คาดคิด ที่น่าสนใจแม้ว่าเวลาบนหน้าจอของเธอจะลดลง แต่เธอก็ยังคงสามารถแสดงบทบาทของตัวเองได้ จาเร็ด เลโต ซึ่งก่อนหน้านี้เคยได้รับรางวัลออสการ์จากวิธีการแสดงที่เข้มข้นในภาพยนตร์เรื่องแรก ปรากฏตัวที่ทุ่มเทพอๆ กันในครั้งนี้ โดยพยายามอย่างหนักเพื่อลดน้ำหนักลงอย่างมากเพื่อกลับมารับบทบาทของเขาในบทอาร์เธอร์ เฟล็ค
อย่างไรก็ตาม เป็นไปได้ไหมว่าเขารับบทเป็นโจ๊กเกอร์ในเนื้อเรื่องใหม่นี้? คำตัดสินเป็นของคุณที่จะต้องผ่าน – อย่าลังเลที่จะสร้างความคิดเห็นของคุณเองเกี่ยวกับสภาพจิตใจของเขา และไม่ว่าคุณจะเชื่อว่าการฆาตกรรมบุคคลเจ็ดคนในภาพยนตร์เรื่องก่อนนั้นสมเหตุสมผลหรือไม่: คนงานปกขาวที่หยิ่งผยองสามคนบนรถไฟใต้ดิน เพื่อนร่วมงานที่เป็นต้นเหตุของเขา การไล่ออก แม่ที่ปฏิบัติไม่ดีของเขา จิตแพทย์จาก Arkham Asylum และตัวละครของโรเบิร์ต เดอ นีโร พิธีกรรายการทอล์คโชว์ เมอร์เรย์ แฟรงคลิน
แทนที่จะสำรวจดินแดนที่ไม่เคยมีใครรู้จัก ส่วนสำคัญของภาพยนตร์เรื่องใหม่นี้จะกลับไปสู่การหวนคิดถึงอดีตอีกครั้ง ซึ่งบีบให้อาเธอร์ต้องต่อสู้กับผลที่ตามมาของการเลือกของเขา หากคุณพบความตื่นเต้นที่ได้เห็นการตอบโต้ของอาเธอร์ต่อผู้ทรมานใน “Joker” ฟิลลิปส์ท้าทายให้คุณไตร่ตรองว่าทำไมคุณถึงรู้สึกเช่นนี้เมื่อ “Folie à Deux” จบลง โดยพยายามช่วยให้คุณเข้าใจความรู้สึกท้อแท้ โดยพื้นฐานแล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้ดูเหมือนจะก่อให้เกิดคำถามว่า “ความคาดหวังของคุณไม่สมจริงหรือเปล่า?
ท็อดด์ ฟิลลิปส์ พัฒนาความรู้สึกรับผิดชอบทางศีลธรรมกะทันหันหรือไม่? ดังที่ Owen Gleiberman กล่าวในการวิพากษ์วิจารณ์ ความพินาศของ Phillips ดูเหมือนจะเอาใจใส่คำวิจารณ์ – การตีความที่สมเหตุสมผลเนื่องจาก Phillips ยอมรับในงาน Vanity Fair ว่าเป็นเรื่องตลกครั้งสุดท้ายใน “The Hangover Part III” (ฉากหลังเครดิตที่ Wolf Pack ตื่นขึ้นมาหลังงานแต่งงานของ Zach Galifianakis) ถือเป็นนิ้วกลางของผู้ที่บอกว่ากลุ่มนี้จะไม่เมาอีก
ปรากฏค่อนข้างชัดเจนว่าในสถานการณ์นี้ ฟิลลิปส์อาจไม่เข้าใจข้อกังวลเกี่ยวกับ “โจ๊กเกอร์” นี่บอกเป็นนัยว่าถ้าเขาเปลี่ยนแปลงแง่มุมใด ๆ ของภาพยนตร์เพื่อจัดการกับคำวิพากษ์วิจารณ์ เขาคงจะสร้างภาพยนตร์ขึ้นมาเพื่อไม่มีใครเลย
ในฐานะคนดูหนัง ฉันพบว่าตัวเองมีส่วนร่วมในการพูดคุยมากมายเกี่ยวกับการเปิดตัว “Joker” ในปี 2019 แม้ว่าโอเว่นเพื่อนของฉันจะยกย่องให้เป็นภาพยนตร์ที่โดดเด่นในปีนั้น ฉันก็ไม่เห็นด้วยมากนัก อันที่จริง ดูเหมือนว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะได้รับการตอบรับแบบอนุรักษ์นิยมอย่างไม่คาดคิดจากฉัน แทนที่จะเป็นสิ่งมหัศจรรย์ทางภาพยนตร์ ฉันเชื่อว่า “โจ๊กเกอร์” เป็นข้อยกเว้นที่หาได้ยาก ซึ่งการสร้างสรรค์ที่ฉันรู้สึกทำให้โลกของเรามัวหมองแทนที่จะทำให้โลกสมบูรณ์ยิ่งขึ้น
เมื่อมองย้อนกลับไป ฉันจะรับทราบว่าการตอบสนองของฉันอาจมากเกินไป เหตุการณ์นี้ทำให้ฉันนึกถึงข่าวเกี่ยวกับมือปืนที่เมกะเพล็กซ์ในออโรรา โคโลราโด ซึ่งมีรายงานว่าสวมชุดของตัวละครโจ๊กเกอร์ อย่างไรก็ตาม การสอบสวนเพิ่มเติมเผยให้เห็นว่าสิ่งนี้ไม่เป็นความจริง แต่ดูเหมือนว่าไม่น่าเป็นไปได้สำหรับฉันที่เขาไม่ได้เลือกภาพยนตร์เรื่อง “The Dark Knight Rises” เป็นเป้าหมายโดยบังเอิญ
ในตอนแรก ฉันขอยืนยันว่า “Joker” ไม่ใช่ภาพยนตร์เกี่ยวกับโจ๊กเกอร์มากนัก เนื่องจากมีความคล้ายคลึงกับผลงานของ Martin Scorsese โดยเฉพาะ “Taxi Driver” และ “The King of Comedy” การมีส่วนร่วมของเดอ นีโรถือได้ว่าเป็นส่วนสำคัญของเรื่องตลกที่กำลังดำเนินอยู่ ท็อดด์ ฟิลลิปส์สร้างภาพโศกนาฏกรรมของคนโรคจิตที่หมกมุ่นอยู่กับตัวเอง (ซึ่งไม่ใช่ปัญหาโดยเนื้อแท้) จากนั้นจึงใส่ตัวละครนี้ลงในหนึ่งใน Warner Bros. แฟรนไชส์ที่ทำกำไรได้มากที่สุด
ผลลัพธ์นั้นสอดคล้องกับเรื่องราวเบื้องหลังของแบทแมนเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และฉันก็ขอยืนยันว่ามันเบี่ยงเบนไปจาก “The People’s Joker” ส่วนตัวของ Vera Drew อย่างมีนัยสำคัญมากกว่า ดังที่เราได้เห็นตอนที่เธอกำกับภาพยนตร์เรื่องนั้น ทางสตูดิโอไม่ค่อยกระตือรือร้นกับการจากไปแบบนั้น อย่างไรก็ตาม เนื่องจากโจ๊กเกอร์ได้รับความนิยมอย่างยาวนาน การแสดงภาพอาการจิตตกของอาเธอร์เป็นเรื่องราวต้นกำเนิดใหม่สำหรับตัวละครจึงดูไม่ค่อยเป็นการแสดงความเห็นอกเห็นใจ (ดังที่ฟิลลิปส์แนะนำในบทวิจารณ์ของผู้กำกับ) และเหมือนกับเป็นการเคลื่อนไหวที่เสี่ยงในการเปิดเผยต่อสาธารณะ การถ่ายภาพยนตร์โดยลอว์เรนซ์ เชอร์และดนตรีประกอบโดยฮิลดูร์ กุดนาดอตตีร์ ซึ่งเป็นแง่มุมที่โดดเด่นของภาพยนตร์ทั้งสองเรื่อง ช่วยเพิ่มการกระทำของอาเธอร์ให้สูงขึ้น ทำให้เกือบจะน่าดึงดูดใจ การนำเสนอที่สวยงามนี้ดูเหมือนจะสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้ลอกเลียนแบบ
โอเว่นตีตราบุคคลที่วิพากษ์วิจารณ์ “โจ๊กเกอร์” ว่าเป็น “คนมีศีลธรรม” และเขาอาจมีประเด็น ฉันพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการตัดสินหรือแสดงความบริสุทธิ์ใจมากเกินไปเมื่อพูดถึงภาพยนตร์ แต่ฉันมักจะมีข้อสงวนเกี่ยวกับภาพยนตร์ที่ดูเหมือนจะโรแมนติกของฆาตกรต่อเนื่องเช่น “Man Bites Dog” “American Psycho” และ “Natural Born Killers”
ฉันพบว่าตัวละครเหล่านี้น่าสนใจ และฉันเชื่อว่าการทำความเข้าใจตัวละครเหล่านี้แม้จะบ่อยครั้งก็เป็นเรื่องท้าทาย อย่างไรก็ตาม มีประเภทภาพยนตร์ตั้งแต่ภาพยนตร์โทรทัศน์ที่เร้าใจและเนื้อหาอาชญากรรมจริงบนแพลตฟอร์มสตรีมมิ่งเช่น Netflix ไปจนถึงการแสดงภาพที่สมดุลมากขึ้น เช่น “Elephant” และ “Nitram” ที่ดูเหมือนจะเชิดชูการกระทำของผู้ต่อต้านสังคม ในโลกปัจจุบัน หากคุณกระทำการชั่วร้าย เช่น การยิงโรงเรียนหรือพยายามลอบสังหารประธานาธิบดี ก็มีแนวโน้มว่าจะมีใครสักคนสร้างภาพยนตร์หรือหลายเรื่องเกี่ยวกับการกระทำของคุณ
ในหนังสือของเขา “On Moral Fiction” ผู้เขียนและนักวิจารณ์ จอห์น การ์ดเนอร์ ยืนยันว่าศิลปะมีความสำคัญโดยพื้นฐานและมีคุณค่า โดยทำหน้าที่เป็นการแข่งขันกับความโกลาหล ความเสื่อมสลาย และความตาย เขาเสนอว่าผู้สร้าง รวมถึงนักเขียนและผู้สร้างภาพยนตร์ ไม่ควรเชิดชูความไม่พอใจและความล้มเหลวในขณะที่ดูหมิ่นความดี แต่ควรมุ่งมั่นที่จะสร้างงานศิลปะที่ปัดเป่าความชั่วร้ายและ “ประเมินการกระทำของมนุษย์ ปลูกฝังอารมณ์ที่น่าเชื่อถือเกี่ยวกับสิ่งถูกและผิด
ฉันอ้างถึงการ์ดเนอร์ไม่ใช่เพราะฉันเห็นด้วยกับเขา เขาวิพากษ์วิจารณ์ได้ยากกว่าการวิจารณ์ “ศิลปินที่ไม่ดี” และข้อโต้แย้งเกี่ยวกับขอบเขตของเขาถูกปกปิดโดยมีอคติต่อหลักการทั่วไป (สีขาวและผู้ชาย) ที่เขาน่าจะเย้ยหยันว่าเสื่อมถอยในยุคนั้น ในทางตรงกันข้าม ฉันพบคุณค่าทางศิลปะจากน้ำเสียงที่ไร้ขอบเขตและความคลุมเครือทางศีลธรรม ตั้งแต่เรื่อง “Lolita” ของ Vladimir Nabokov ไปจนถึงภาพยนตร์อย่าง “Salò หรือ 120 Days of Sodom”
ด้วยแรงบันดาลใจจากการ์ดเนอร์ ผู้สร้างแนววรรณกรรมที่ครอบคลุมเรื่อง “Joker” อย่างเชี่ยวชาญ ฉันพบว่าตัวเองหลงใหลในผลงานของเขา โดยเฉพาะ “Grendel” ผลงานที่โดดเด่นชิ้นนี้นำเสนอมุมมองที่สดใหม่เกี่ยวกับตำนาน Beowulf โดยบอกเล่าเรื่องราวจากมุมมองของสัตว์ประหลาด สิ่งที่ทำให้ฉันสนใจมากที่สุดก็คือวิธีที่การ์ดเนอร์จัดการงานนี้ด้วยความรับผิดชอบ ไม่ใช่การเรียกร้องให้ระดมพลสำหรับผู้ที่จะเป็นพวกอนาธิปไตย แต่เขากลับมองว่าจินตนาการของศิลปินเป็นพื้นที่สำหรับการสำรวจสิ่งพิเศษและจินตนาการที่ไม่สามารถจินตนาการได้ สะท้อนความเชื่อของฉันที่ว่า “จินตนาการของศิลปินหรือโลกที่ศิลปินสร้างขึ้นนั้นเป็นห้องทดลองของผู้ไม่มีประสบการณ์ ครอบคลุมทั้งอาณาจักรที่กล้าหาญและไม่อาจบรรยายได้
ในมุมมองของฉัน แนวคิดหลักใน “โจ๊กเกอร์” ของฟิลลิปส์ดูเหมือนจะวนเวียนอยู่กับความคิดที่ว่าการกระทำของอาเธอร์เป็นการตอบสนองต่อลักษณะการทำลายล้างของสังคม โดยเฉพาะเมืองก็อตแธม ตั้งแต่เริ่มต้น เมื่ออาเธอร์ถูกเด็กกลุ่มหนึ่งโจมตีอย่างโหดเหี้ยมในตรอก เราสามารถมองเขาว่าเป็นเหยื่อได้ ในภาคต่อที่กำลังจะมาถึงนี้ ทนายความคนหนึ่งได้เข้ามาขอร้อง โดยทำงานอย่างขยันขันแข็งเพื่อนำเสนอเขาในแง่นี้ เธอยืนยันว่าวัยเด็กที่บอบช้ำทางจิตใจของอาเธอร์ ซึ่งบอกเป็นนัยในภาพยนตร์ภาคแรกและการสำรวจเพิ่มเติมที่นี่ พร้อมด้วยการปฏิบัติอย่างโหดร้ายในรูปแบบอื่นๆ ได้หล่อหลอมสภาพจิตใจของเขา ไม่ว่าจะเป็นโรคจิตเภทหรือเสียงหัวเราะที่ควบคุมไม่ได้ซึ่งเกิดจากสภาวะที่เรียกว่าผลกระทบจากเทียม (PBA) ).
ภาพยนตร์เรื่อง “Joker: Folie à Deux” ดูเหมือนจะใช้แนวทางเสียดสีต่อผู้ชม ดังที่เห็นได้จากการ์ตูนเปิดเรื่องคล้าย Looney Tunes ที่มีชื่อว่า “Me and My Shadow” ในการ์ตูนเรื่องนี้ ร่างแฝดผู้ชั่วร้ายของอาเธอร์ก่อเหตุฆาตกรรมซึ่งอาเธอร์ถูกตำหนิในเวลาต่อมา โครงเรื่องทำให้เกิดคำถามเกี่ยวกับอนาคตของอาเธอร์: เขาจะหนีจากการถูกควบคุมตัวได้หรือไม่? เขาจะหาทางแก้แค้นผู้กดขี่ของเขาหรือไม่? หรือหนังส่วนใหญ่จะเน้นไปที่การดำเนินคดีในศาล?
ในบทวิจารณ์ของท็อดด์ ฟิลลิปส์เกี่ยวกับ “โจ๊กเกอร์” เขากล่าวถึงบทบาทที่สำคัญอย่างหนึ่งของผู้กำกับในการกำหนดอารมณ์หรือบรรยากาศโดยรวม ซึ่งอาจอธิบายได้ว่าเป็นโทนเสียง “เมตาแดกดัน” ซึ่งเป็นรูปแบบที่ซับซ้อน ท้าทาย และบางครั้งก็ทำให้เกิดความสับสน ของการเสียดสีที่การทำความเข้าใจจุดประสงค์ของผู้สร้างอาจเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจได้
ในฐานะผู้วิจารณ์ภาพยนตร์ ฉันพบว่าผลงานล่าสุดของท็อดด์ ฟิลลิปส์ เรื่อง “Joker: Folie à Deux” นั้นแพร่หลายในภาษาท้องถิ่นของชุมชนออนไลน์บางแห่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งชุมชนที่ผู้ไม่แยแสแสดงความรู้สึกผ่านการผสมผสานระหว่างอารมณ์ขันและความโกรธ แม้ว่าตัวฟิลลิปส์เองไม่ได้ใช้คำอย่าง “incel” อย่างชัดเจน แต่ฉันเชื่อว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการออกแบบมาให้โดนใจคนกลุ่มนี้ เหมือนกับที่ภาพยนตร์ต้นฉบับถูกตีความว่าเป็นการสำรวจปรากฏการณ์นั้น
แทนที่จะอธิบายการตัดสินใจของฟิลลิปส์ที่จะเปรียบเทียบ “โจ๊กเกอร์” กับแนวเพลงที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงซึ่งผู้ชมของเขาอาจคาดหวัง ลองพิจารณาการใช้ถ้อยคำในลักษณะนี้:
ฟิลลิปส์ไม่รั้งรอ แต่เขามุ่งเป้าไปที่การวิจารณ์ของเขาอย่างเต็มที่ไปที่กลุ่มประชากรที่ Arthur Fleck ระบุด้วย
ในฉากปิดของภาพยนตร์เรื่องแรก อาเธอร์ตอบคำถามของนักบำบัดว่า “ตลกอะไรเช่นนี้” กับ “คุณคงไม่เข้าใจ” ตลอดทั้งภาคต่อๆ มา ดูเหมือนว่ามันจะเต็มไปด้วยมุขตลกวงในที่เฉพาะผู้ที่เลียนแบบหรือได้รับแรงบันดาลใจจากโจ๊กเกอร์เท่านั้นที่อาจไม่ซาบซึ้งอย่างเต็มที่ ในเนื้อเรื่อง (ใกล้เข้าสู่ดินแดนสปอยล์) ในที่สุดอาเธอร์ก็ไล่ทนายของเขาออกและเลือกที่จะแสดงตนในศาล โดยสวมบทโจ๊กเกอร์ เมื่ออาเธอร์พูดกับกล้องโทรทัศน์โดยตรง เช่นเดียวกับที่เขาทำในรายการของเมอร์เรย์ แฟรงคลิน เราคาดว่าจะมีการกระทำที่วุ่นวายบางอย่าง อย่างไรก็ตาม ในทางกลับกัน อาเธอร์ปฏิเสธอัตตาที่เปลี่ยนแปลงไปและยอมรับคำตัดสินแทน
หลังจากเหตุระเบิดที่เกิดจากระเบิดรถยนต์ในห้องพิจารณาคดี อาเธอร์ได้รับการช่วยเหลือจากกลุ่มที่แต่งตัวเป็นตัวตลกที่ดูเหมือนจะบูชาเขามากเกินไป ทำให้เขาหวาดกลัวและพยายามหลบหนี น่าประหลาดใจที่ Harley Quinn เป็นผู้นำของพวกเขา แง่มุมที่ฉุนเฉียวของ “Folie à Deux” อยู่ที่ว่าไม่มีใครสนใจ Arthur Fleck เลยแม้แต่น้อย มีเพียงโจ๊กเกอร์เท่านั้นที่ดึงดูดความสนใจ แม้ว่าอาเธอร์จะหายไป แต่ตำนานที่เขาสร้างขึ้นในฐานะโจ๊กเกอร์ก็ยังคงมีอยู่ สิ่งนี้แสดงให้เห็นในเชิงสัญลักษณ์ด้วยกิจกรรมที่คลุมเครือในแบ็คกราวด์ของช็อตสุดท้าย ปัญหาหลักของแฟรนไชส์ของฟิลลิปส์และการประชดของภาพยนตร์เรื่องนี้คือการลบความเชื่อมโยงระหว่างโจ๊กเกอร์และแบทแมนออกไป และไม่มีใครสนใจ Arthur Fleck เลยแม้แต่น้อย
Sorry. No data so far.
2024-10-08 23:48